“Het gezamenlijk leven in de wereld betekent in wezen dat zich tussen hen die haar bewonen een wereld van dingen bevindt, zoals een tafel zich bevindt tussen degenen die er aan hebben plaatsgenomen; als door elk ander intermediair worden mensen door de wereld tegelijkertijd verbonden en gescheiden.” (Hannah Arendt, De menselijke conditie, Uitgeverij Boom, 2009, p. 54)
Wij mensen delen een wereld. Daarom stelt Hannah Arendt: in het middelpunt van de politiek staat niet de mens, maar de wereld – de publieke ruimte die wij allemaal delen. Arendt gebruikt de metafoor van een tafel om die ruimte te verbeelden. Een tafel verenigt mensen die er aan plaatsnemen, en maakt het tegelijkertijd mogelijk een meningsverschil op tafel te leggen en zo bespreekbaar te maken. Kortom, een tafel is een plek waar vrij gedebatteerd kan worden en van waaruit nieuwe ideeën kunnen ontstaan.
Arendt bedoelde het figuurlijk, maar wij nemen haar in dit geval graag letterlijk op haar woord. Tien studenten van de Voortgezette Opleiding Meubelontwerp (VOMO) van Thomas More gingen voor het Hannah Arendt Instituut en Construct Europe aan de slag om een unieke ‘Tafel van Hannah Arendt’ te ontwerpen. Uit deze tien ontwerpen kozen we uiteindelijk onze tafel van Hannah Arendt. Een tafel die staat voor openheid, feitelijkheid en meerstemmigheid, en die uitnodigt om in dialoog te treden. Een tafel waaraan we de komende jaren een breed scala aan perspectieven willen laten aanschuiven. Benieuwd hoe onze tafel eruit ziet?
Op dinsdag 11 juni presenteren we onze nieuwe tafel met een gesprek over – hoe kan het anders – meerstemmigheid in kunstencentrum nona. In tijden van crisis komt de dialoog helaas onder hevige druk te staan. Standpunten drijven steeds verder uit elkaar, en de agressie en onwaarheden waarover je in gepolariseerde debatten struikelt, doen de moed in de schoenen zakken. Hoe organiseren we vandaag de publieke dialoog rond maatschappelijke thema’s die uiterst gevoelig en gecompliceerd zijn?
